ავტორი:
პაისი მთაწმინდელი
თემა: რწმენა, სიმდაბლე, სიკეთე, აზრები, ამპარტავნება
მდაბალი და კეთილი ადამიანი, რომელსაც სისუფთავე, შინაგანი და გარეგანი სიმშვიდე გააჩნია, სულიერი სიღრმის მფლობელიცაა: იგი ღრმად სწვდება ღვთაებრივ აზრებს და ცხოვრობს საღვთო საიდუმლოებებით, უდიდეს სარგებელს იღებს, მისი რწმენა კი – კიდევ უფრო იმატებს.
ამპარტავანი კი, არა მხოლოდ გონებადაბნელებულია, არამედ შინაგანად და გარეგანადაც მუდმივად შფოთავს. ამას გარდა იგი თავისი ეგოისტური აზრების სიმჩატის გამო ყოველთვის განსახილველი საგნების ზედაპირზე ჩერდება, რადგან არ ძალუძს, რომ სიღრმეებს ჩასწვდეს – სადაც საღვთო მარგალიტებია დავანებული – და სულიერი სიმდიდრე მოიპოვოს.
ამპარტავანი კი, არა მხოლოდ გონებადაბნელებულია, არამედ შინაგანად და გარეგანადაც მუდმივად შფოთავს. ამას გარდა იგი თავისი ეგოისტური აზრების სიმჩატის გამო ყოველთვის განსახილველი საგნების ზედაპირზე ჩერდება, რადგან არ ძალუძს, რომ სიღრმეებს ჩასწვდეს – სადაც საღვთო მარგალიტებია დავანებული – და სულიერი სიმდიდრე მოიპოვოს.
