სათნოებაა, როცა ადამიანი იქმს მოწყალებას არა რაიმე ადამიანური გულისთქმით, არამედ სიკეთისა და ლმობიერებისთვის. როცა ისე გასცემს მოწყალებას, თითქოს თავად იღებდეს