ეკლესიის საძირკველს თხრიდნენ გასამაგრებლად, მუშებმა იქ ნახეს და მომიტანეს, იცოდნენ, რომ ძალიან მჭირდებოდა, მარად სიკვდილის მოსაგონებლად. ადამიანი რომ სოკვდილზე ფიქრობს, ის ცოდვას არ ჩაიდენს

რას ამბობ, ჩემი გაჩენილია რომ მოვკლა? ვაი იმას, ვისაც მწერი არ ეცოდება. ავიღოთ მაგალითად, სპილო და ჭიანჭველა. სპილოს რაც ტვინი აქვს, იგივე აქვს ჭიანჭველას, ახლა ავიღოთ და ჭიანჭველას ტვინი ჩავდოთ სპილოს თავში, მერე მოვკლათ. რამხელა ცხოველი მოგვიკლავს. ერთი ეპისკოპოსი კიბეზე ადიოდა. ჭიანჭველაზე ფეხი რომ არ დაედგა, ფეხი მოიტეხა. თუ ეპისკოპოსმა ეს გააკეთა, ჩვენ უფრო მეტი არ გვმართებს? აქ მთავარია სულის სიფაქიზე

ნუთუ ასე ძნელია, სახარების მცნებების შესრულება, ერთ ლოყაზე გაგარტყავენ, მეორე მიუშვირე. მცნებებს არასდროს გადაუხვიო. ყოველი ცოდვა მტერობაა უფლისა, ვის მტრობ, იცი რას გიზამს?

რას ამბობ, სახარებაში წერია: ორი სამოსი რომ გაქვს, ერთი მიეციო, თუ ერთი გაქვს, ის მიეციო კი არ წერია. შენ რომ უკანასკნელი ფული მისცე, ფეხით წახვიდე და გზაში რამე დაგემართოს, უფლის წინაშე შენ იქნები პასუხისმგებელი. ეს ბერებისა და მონაზვნების საქმეა, ერის ადამიანებს არ ეხება