მე ადრე გითხარი, რომ ყოველი აზრი უნდა განიხილო - კარგია თუ ცუდი. ეს საშუალებას მოგცემს უკუაგდო ის, რაც შენ ახსენე; თუ საქმე კარგია, გააკეთე, ხოლო თუ არა, არ გააკეთო. თუმცა კეთილ საქმეს შფოთი რომ არ შეერიოს, აზრი, რომელიც გეუფლება, უნდა განიხილო, თუ რა მიზნით იწყებს ის საქმეს, და როდესაც მას ღვთის შიშით გამოიკვლევ, მაშინ ღმერთი არ დაგტოვებს გაურკვევლობაში; და განა შეიძლება სხვაგვარად ვიფიქროთ, როდესაც მან საკუთარი თავი დაიფიცა და თქვა: „თუ მინდოდეს ბოროტეულის სიკვდილი, თუ ბოროტეულის მოქცევა თავისი გზიდან და მისი გადარჩენა არ მინდოდეს“ (ეზეკ. 33, 11), განსაკუთრებით მაშინ, თუ ხედავს, რომ შენს აზრებს აკვირდები - იხრებიან თუ არა ისინი სულის ცხონებისა და მისკენ მოქცევისაკენ. ამრიგად, ყველა შემთხვევაში ღვთის სახელს მოუხმე.